Poniedziałek 11.05.2020
„Co mówi lusterko?” – zabawa dydaktyczna
Dzieci siedzą w kręgu. N. przypomina nazwy uczuć, pokazując znaki. Dzieci po kolei patrzą na siebie w lusterku, mówiąc: Teraz jestem… smutny, wesoły, zdziwiony, przestraszony.
Wtorek 12.05.2020
" Piosenka o beksie" - nauka piosenki
(link w załączeniu)
Ref.: Beksa to jest taka dama,
co bez przerwy robi dramat.
Zawsze nie tak, zawsze źle.
Beksa ciągle mówi be.
Beksa to jest taka pani,
co się nie uśmiechnie za nic.
Nie ma mowy, nie ma nie.
Beksa ciągle mówi be.
https://www.youtube.com/watch?v=PeYcxLa31hY
" Wesołe okulary" - kolorowanie, ozdabianie
(kolorowanka okularów w załączeniu)
Środa 13.05.2020
" Ciemność jest niezwykła" - rozmowa na temat ciemności i oswajania się z nią na podstawie wiersza E. Szelburg- Zarębiny " Ciemnego pokoju nie trzeba się bać "
Ciemnego pokoju nie trzeba się bać
Ewa Szelburg-Zarembina
Ciemnego pokoju nie trzeba się bać,
bo w ciemnym pokoju czar może się stać…
Ach! W ciemnym pokoju, powiadam wam, dzieci,
lampa Aladyna czasem się świeci…
Ach! W ciemnym pokoju wśród łóżka poduszek
spoczywa z rodzeństwem sam Tomcio Paluszek…
Ach! W ciemnym pokoju podobno na pewno
zobaczyć się można ze Śpiąca Królewną…
Ach! W ciemnym pokoju Kot, co palił fajkę,
opowiedzieć gotów najciekawszą bajkę,
a wysoka czapla chodzi wciąż po desce
i pyta się dzieci: Czy powiedzieć jeszcze?
N. zadaje dzieciom pytania: Dlaczego ciemnego pokoju nie trzeba się bać? Jakie postaci z bajek możemy sobie wtedy wymyślić? Co wy widzicie, gdy jesteście w ciemnym pokoju? Czy to jest miłe? Dlaczego? Jaką miłą postać chcielibyście zobaczyć w swoim ciemnym pokoju? Dlaczego?
Czwartek 14.05.2020
" Kto może nam pomóc, gdy się boimy? "-rozmowa na temat radzenia sobie ze strachem na podst. opowiadania R. Piątkowska " Zły sen"
Załącznik
" Już się nie boję "- zabawa terapeutyczna
„Już się nie boję!” – zabawa terapeutyczna.
Dzieci siedzą przy stolikach. Kolorują sylwetę Zmorka, psa – jamnika ze skrzydłami, który zjadał złe sny w opowiadaniu o Tomku. Na kartkach A5 rysują to, czego najbardziej się boją. Zgniatają rysunek w ciasną, małą kulkę. Smarują klejem sylwetę Zmorka. Kładą na kartce A4 kulkę ze zgniecionym „strachem”. Wołają: Zmorku tutaj! i naklejają Zmorka na zgniecioną kulkę i kartkę A4, mocno przygniatając, aby się skleiły. Teraz „strach” dziecka jest w brzuchu Zmorka. Dzieci krzyczą: Już się nie boję!
Piątek 15.05.2020
" Teraz czuję jak pada deszcz" - malowanie muzyki do utworu F. Chopina
(link w załączeniu)
